روزنامه جمهوری اسلامی: برخی حاضرند حتی به بهای آسیب به «خودی»، «مخالفان» را قلع و قمع کنند/ برای یک نظام سیاسی متکی به حمایت مردم محدود ساختن دائمی ارتباطات و دسترسی به شبکه‌های اجتماعی نشانه آشکار سستی و ناتوانی است
تاریخ انتشار: ۲۹ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۴۳۹۵۵
به گزارش جماران؛ روزنامه جمهوری اسلامی در یادداشتی به قلم سیدضیاء مرتضوی نوشت:
1- در پاره‌ای منابع تاریخی از جمله کتاب «الجمل» شیخ مفید آمده است که در جریان جنگ جمل، عبدالله بن زبیر، از سران سپاه جمل که پسر اسماء، خواهر عایشه، ام‌المؤمنین بود، زمام شتر خاله خود را به دست گرفت. عایشه پرسید: چه کسی زمام شترم را گرفته؟ ابن‌زبیر گفت: خواهرزاده‌ات عبدالله هستم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این مرحله بود که فرمانده نام‌آور سپاه امیرالمؤمنین(ع)، جناب مالک اشتر نخعی، رضوان‌الله علیه، برای مبارزه سراغ عبدالله بن زبیر رفت و او نیز زمام شتر را رها کرد و به سوی مالک آمد. آنان که هر دو نیز شجاع بودند، با هم گلاویز شده به زمین افتادند و هیچ یک سلطه کامل بر دیگری نیافت. جناب مالک اشتر گردن عبدالله را گرفته بود و تلاش می‌کرد کار او را یکسره کند و عبدالله که دید نمی‌تواند از چنگ مالک رهایی یابد، دایما جمله‌ای را تکرار می‌کرد که در تاریخ ماندگار و ضرب المثل شد. عبدالله در همان حال که افتاده بود، خطاب به یاران خود فریاد می‌زد:
«اُقْتُلونی و مالکاً و اُقْتُلوا مالکاً مَعی؛ مرا و مالک را بکشید؛ مالک را با من بکشید»!
اما آنچه جناب مالک را نجات داد این بود که کسی از سپاه جمل، او را به نام «مالک» نمی‌شناخت و همه به نام «اشتر» می‌شناختندش! از این رو خود جناب مالک گفته است: «آنچه مرا خوشحال ساخت این بود که عبدالله فریاد می‌زد: «مالک». اگر گفته بود «اشتر»، یارانش مرا می‌کشتند! به خدا سوگند از حماقتش شگفت‌زده شدم که خواهان کشتن من و خودش می‌شد؛ درحالی که اگر من کشته می‌شدم و او نیز با من کشته می‌شد و به فرض کسی هم از قبیله «نخع» جز من زاده نشده بود، سودی به حالش نداشت و چنین بود که او را رها ساختم و او گریخت، درحالی که زخمی عمیق در کنار چهره داشت».
2- بی‌آنکه بخواهیم مشابه‌سازی تاریخی کنیم اما واقعیت آن است که برخی سیاست‌ها و تصمیمات جاری، همان جمله عبدالله بن زبیر را تداعی می‌کند و نشان می‌دهد برخی افراد یا دستگاه‌ها حاضرند حتی به بهای آسیب به خود و زیان به «موافقان» و جریانات خودی یا نزدیک به خود، «مخالفان» را قلع و قمع کنند یا تا حد امکان محدود سازند. در این باره از بحث‌ها و نمونه‌های کلی‌تر که بگذریم، گواه روشن و دم‌دستی آن رفتاری است که متولیان امر، درباره اینترنت به صورت «عام» و برخی شبکه‌های فراگیر اجتماعی، مانند «اینستاگرام»، «واتس‌اپ» و «تلگرام» به صورت «خاص»، داشته و دارند. چنین مسئولانی به جای اصلاح رفتارها و تلاش برای اصلاح رفتار و جلب اعتماد عمومی به شبکه‌های داخلی، راه آسان را در محدود ساختن و بستن این شبکه‌ها هرچند به بهای محروم ماندن موافقان خود از این ابزارهای کارآمد می‌جویند.
3- آشکار است که فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی در کنار فوائد و خدمات بی‌شماری که دارند، ابزاری برای استفاده مخالفان یا دشمنان نیز خواهند بود، اما مگر در طول تاریخ و در جوامع مختلف و در جامعه اسلامی از دین و شریعت و از قرآن و حدیث تنها در راه درست استفاده شده است؟ آیا چاره کار در محدود ساختن جامعه از دسترسی به سرمایه‌های معنوی و تربیتی دینی است؟ مگر از طریق همین شبکه‌های مجازی و اجتماعی نیست که آن همه جریان‌های موافق و حتی خود بانیان و عاملان مسدودسازی، از آنها بهره مادی و فکری و معنوی می‌برند؟ چنان که به عنوان نمونه، در پایگاه رسمی رهبری در زبان‌های مختلف، پنج مورد از همین «شبکه‌های ممنوعه» شامل «واتس‌اپ»، «اینستاگرام»، «توییتر»، «فیس‌بوک» و «یوتیوب» مورد استفاده است که البته کاری درست و سنجیده است، اما برای هموطنان به‌رغم نیاز فراوان به آنها در قشرهای مختلف، ممنوع و مشمول «صیانت» شده است!
4- با کدام منطق درحالی که بیکاری و تنگناهای اقتصادی و معیشتی یکی از معضلات اصلی کشور و خاستگاه بخش عمده‌ای از اعتراضات نیز همین واقعیت است، با چنین تصمیماتی، طبق برخی برآوردها به صدها هزار فرصت شغلی و افراد و خانواده‌هایی که از طریق همین شبکه‌ها گذران زندگی دارند یا راهی برای کمک خرجی آنان است، آسیب زده می‌شود؟
نگارنده به‌رغم ارتباطات محدود خود، چندین خانواده را از نزدیک سراغ دارد که با تصمیم نادرست بستن این شبکه‌ها که ابزار ارتباطی آنان به عنوان تولیدگران جزء با مشتریان بوده است، آسیب دیده‌اند و در پی بیکاری دچار دغدغه پرداختن بدهی‌های خود گشته‌اند و نیز خبر دارد که چه دعاهایی(!) به جان بانیان و عاملان می‌کنند! می‌دانیم کسانی که چنین تصمیماتی می‌گیرند، نوعا دغدغه معیشت و گذران زندگی خود یا حتی نزدیکان خود را ندارند، اما دست‌کم به فکر آن دسته از حامیان و موافقان و نیز هموطنانی باشند که با این سیاست‌ها و تصمیمات «آنی» و «یکجانبه» آسیب دیده و می‌بینند.
5- با این فرض که متولیان امر در شرایط بحرانی چاره‌ای جز محدود ساختن اینترنت و برخی شبکه‌های اجتماعی برای مدتی محدود سراغ نداشته باشند، اما برای یک نظام سیاسی که خود را متکی به حمایت مردم و دارای اقتدار لازم می‌بیند، نشانه آشکار سستی و ناتوانی است که چاره کار را در غلبه بر بخشی از مشکلات خود هر چند به زیان خود و به زیان بخش قابل توجهی از جامعه، در محدود ساختن دایمی ارتباطات و دسترسی به شبکه‌های اجتماعی بجوید. در شرایط بحرانی نیز اگر به‌راستی چنین نیازی باشد، راه درست همان است که در برخی کشورهای دیگر با پیش‌بینی در قانون، برای مدتی مشخص و محدود وضع فوق‌العاده اعلام می‌شود و برخی آزادی‌ها محدود می‌گردد. اما بستن دایمی یا بلاتکلیفی شبکه‌هایی که بخش عمده‌ای از مردم در بخش‌های مختلف فکری، فرهنگی، اجتماعی و به ویژه اقتصادی و کسب و کار ابزار کار خود قرار داده‌اند، نامعقول و مایه آسیب و زیان به همان کسانی است که نظام اسلامی خود را خدمتگزار آنان می‌شمارد.
6- اینکه برخی مسئولان در پاسخ به اعتراض به چنین سیاستی، به شبکه‌های داخلی «حواله» می‌دهند، حواله «بی‌محل» است. مشکل اصلی در این شبکه‌ها افزون بر ناکارآمدی نسبی، چنان که تجربه نشان داده، عدم اعتماد بخش عمده‌ای از جامعه به آنهاست و پیداست جلب اعتماد امری اعتباری و دستوری نیست که به گفته این مسئول یا آن مقام پدید آید. اعتماد و بی‌اعتمادی واقعیتی هستند که در یک فرایند زمانبر و بسته به نوع عملکردها پدید می‌آیند و مسئولیت اصلی آنها در گرو رفتار خود مسئولان است. وقتی به عنوان نمونه، خود وزیر سابق ارتباطات، از باب «اهل البیت ادری بما فی البیت»، به صراحت از ناایمن بودن تمام شبکه‌ها و ابزارهای ارتباطی داخلی سخن می‌گوید، دیگران چگونه باید اعتماد کنند؟ حتی با فرض کارآمدی و جلب اعتماد نیز مگر شدنی است که کسی بتواند ده‌ها و صدها هزار عضو و مشترک را به سکوها و به اصطلاح «پلتفرم»های داخلی ببرد؟
7- نکته پایانی اینکه، نگارنده در میان کسانی که متولی و مسئول چنین تصمیماتی هستند، هیچ کسی را سراغ ندارد که در فهم درست دین و شناخت شریعت و ملاکات شرع، در سطح و اندازه استاد شهید آیت‌الله مطهری، رحمة‌الله علیه، باشد؛ به ویژه با ستایش و تأییدی که امام‌خمینی، رضوان‌الله علیه، درباره همه آثار علمی و فکری آن استاد فرزانه کردند. اگر هم کسی خود را در این سطح یا بالاتر می‌پندارد، اما شجاعتی مثال‌زدنی می‌خواهد که مانند آن حکیم فقیه این گونه که می‌آوریم ابراز نظر کند. در اینجا برای جلب توجه عموم و نیز این دسته مسئولان محترم به اهمیت تصمیماتی که به زندگی و معیشت آحاد جامعه پیوند مستقیم دارد، سخنی را از آن استاد شهید بازگو می‌کنیم و شرح سنجش آن با برخی سیاست‌ها و تصمیمات را به خوانندگان گرامی وامی‌گذاریم تا داوری کنند که آن فقیه زمان‌شناس به مسائل و واقعیات اجتماعی چگونه می‌نگریست و برخی از ما چگونه؟
آیت‌الله مطهری در بحث امر به معروف و نهی از منکر و آسیبشناسی آن، یکی از کاستی‌ها را فقدان تفکر اجتماعی می‌شمارد و می‌نویسد: «ما عادت به تفکر اجتماعی را که در آیه آخر آل‌عمران دارد، از دست داده‌ایم و فردی فکر می‌کنیم». آن گاه مثالی واقعی را همراه با نظر خود بیان می‌کند که ظاهراً مربوط به سال‌های پیش از پیروزی انقلاب است و نه پس از آن و همین نکته بر اهمیت سخن وی می‌افزاید. آن استاد بزرگ می‌نویسد:
«مثلاً در موضوع شراب- که بهتر است آن را سم مهلک بنامیم- چرا توفیق حاصل نمی‌کنیم؟ اما اینکه با این همه ضرر- که هیچ اجباری هم نیست- سایر ملت‌ها نمی‌توانند، به دلیل این است که قدرت مذهب پشت سرشان نیست و اما علت عدم توفیق ما این است که نقشه نداریم، هر وقتی یک عده‌ای از روی حسن نیت و عده‌ای روی سوء نیت برای هو کردن دولتی- خصوصاً اگر ظاهرالصلاح باشد و تظاهر به دین کند- جنجال می‌کنند که لایحه منع منکرات چه شد؟ فکر نمی‌کنند که عاقلانه فکر کنیم و عذر دولت را در کسری بودجه رفع کنیم و فکر یک عده مردمی که بیکار می‌شوند قبلاً بکنیم که بحرانی ایجاد نشود.»
آری، استاد شهید و فقیه متفکر ما از نگاه فقهی و از چشم‌انداز مدیریت منطقی جامعه اسلامی، این دغدغه مهم را دارد که حتی منع شراب‌سازی و شراب‌فروشی و شراب‌خوری، به گونه‌ای واقع‌بینانه باشد که مزید بر مشکل کسری بودجه دولت نشود و به بیکاری شاغلان نینجامد و مایه بحران نگردد، و برخی از ما با چنین تصمیماتی که نمونه آن بازگو شد، به آن همه شغل‌های حلال و مورد نیاز جامعه خود و مؤمنان نیز آسیب می‌زنیم! این آیا جز همان گفته عبدالله بن زبیر را تداعی می‌کند که برای خلاصی از تیغ تیز جناب مالک اشتر فریاد می‌زد: «اُقْتُلونی و مالکاً»؟!
منبع: جماران
کلیدواژه: افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان واردات خودرو جام جهانی 2022 قطر ویروس کرونا اینترنت شبکه های اجتماعی اعتراضات روزنامه جمهوری اسلامی قطع اینترنت اعتراضات ایران اعتراضات در ایران افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان واردات خودرو جام جهانی 2022 قطر ویروس کرونا شبکه های اجتماعی عبدالله بن زبیر چنین تصمیماتی محدود ساختن جناب مالک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۴۳۹۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سپاه و ارتش بازوان قدرتمند نظام جمهوری اسلامی اند
امیر سرتیپ امیر غلامعلیان در دیدار با فرمانده سپاه ثارالله استان کرمان و جمعی دیگر از سپاهیان ضمن اشاره به سالروز تصویب اساسنامه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در شورای عالی دفاع، گفت: سپاه نهاد مقدسی است که به فرمان امام راحل (ره) در سال ۱۳۵۸ شکل گرفته است که نشان از اوج بصیریت حضرت امام در آن زمان حساس و سرنوشت ساز کشور بود.
فرمانده قرارگاه منطقه‌ای جنوب‌شرق ارتش، به گزیده‌ای از فرامین ارزشمند امام راحل در سال‌های ابتدای انقلاب اشاره کرد و افزود: در آن زمان حضرت امام دو فرمان بسیار ارزشمند داشتند که اکنون ثمرات اثربخش آن به منصه ظهور نشسته است و آن، ۲۸ فروردین ۵۷ بود که ایشان روز ۲۹ فروردین را به روز گرامیداشت ارتش نامگذاری و اعلام کردند.
ارشد نظامی ارتش در جنوب شرق کشور بیان داشت: یکی دیگر از فرمان‌های تاریخی حضرت امام راحل در سال ۵۷ و به فاصله سه روز پس از نامگذاری روز ارتش در روز دوم اردیبهشت، اساسنامه سپاه پاسداران در شورای عالی دفاع را تصویب کردند؛ لذا شکل‌گیری دو نهاد قدرتمند ارتش و سپاه ثمرات و برکات فراوانی در پی داشت که اکنون بعد از گذشت بیش از ۴ دهه از پیروزی انقلاب اسلامی نیز قابل مشاهده است.
امیر سرتیپ غلامعلیان، سپاه و ارتش را بازوان قدرتمند نظام جمهوری اسلامی خواند و بیان داشت: این یک افتخار است که ما به عنوان سربازان حضرت امام خامنه‌ای مدظله العالی گوش به فرمان ایشان هستیم.
وی گفت: افرادی می‌خواهند اتحاد و همدلی و تعامل و هم افزایی که بین نیرو‌های مسلح به ویژه ارتش وسپاه وجود دارد را کم رنگ کنند و حضرت آقا در همه فرمایشاتشان نکته‌ای که بسیار تاکید دارند نیز، بستن منافذ نفوذ، است.
امیر سرتیپ غلامعلیان افزود: نفوذ جوانب زیادی دارد و می‌تواند نفوذ اعتقادی، نفوذ اجتماعی و نفوذ فرهنگی یا نفوذ در لایه‌های امنیتی باشد که این موضوعات بسیار مهم هستند و خدا را شاکریم که با تدابیر نورانی حضرت آقا و اجرای آنها از سوی نیرو‌های مسلح به درستی انجام می‌شود.
ارشد نظامی ارتش در جنوب شرق کشور توجه و اجرای فرامین فرمانده کل قوا حضرت امام خامنه‌ای را عامل اقتدارو بازدارندگی در حوزه دفاعی و امنیتی دانست و افزود: این امر در بین نیرو‌های مسلح به بهترین شکل در حال انجام و همین گوش به فرمان بودن به دستورات رهبری، باعث زبانزد شدن بین سایر کشور‌ها است.
وی تصریح کرد: هرآنچه که در سایه تدابیر مقام معظم رهبری ابلاغ می‌شود، خروجی آن اقتدار دفاعی، امنیت مرز‌ها و رضایتمندی مردم می‌باشد که حاصل برکات وجودی حضرت آقا است.
امیر سرتیپ غلامعلیان تاکید کرد: امروزه دو نهاد قدرتمند ارتش و سپاه نیز خار چشم دشمنان اسلام هستند و هرکسی که در راستای کم رنگ کردن اتحاد و هم‌افزایی بین این نهادها حرکت کند، عامل مفسد فی الارض محسوب می‌شود و حکم آن در کشورمان مشخص است.
ارشد نظامی ارتش در جنوب شرق کشور به حضور پررنگ ارتش و سپاه در تمامی عرصه‌ها در کنار مردم اشاره کردو بیان داشت: بخاطر کمک به مردم، به معیشت مردم وخیلی مسائل دیگر، هرچند با داشتن ماموریت‌های متفاوت با سپاه ولی بخاطر آرامش مردم هر کجا نیاز باشد با تمام توان حضور خواهیم داشت.
باشگاه خبرنگاران جوان کرمان کرمان
افزایش ۳۵ درصدی حقوق بازنشستگان حداقل بگیر/کمترین حقوق آن ها ۱۰ میلیون تومان می شود